Atletico Amsterdam 1 – FC VVC 1​​​​​​1 - 2 (0 – 2)

Vandaag de pot tegen Atletico Amsterdam (AA) op het programma.

Een reis naar een accommodatie waar we vorig jaar goede herinneringen scoorden, door met 1-4 van Parkstad te winnen. De club Parkstad bestaat nog wel, maar de selectie is opgegaan in de nieuwe club SC Urban Talent Academy en speelt dus ook op dit complex van Stichting Sportpark de Eendracht.

Een rommelige voorbereiding in die zin, dat er nog geen kleedkamer beschikbaar was en ook niet afgesloten zou worden, terwijl dan ook nog eens blijkt dat anders dan verwacht in de rode shirts te spelen, had AA besloten om thuis in een grijs uittenue te spelen, daar waar wij dus juist ons oranje tenue hadden meegenomen om niet in verwarring te komen. Gelukkig had scheidsrechter Jacobs daar geen moeite mee, vooral omdat Neal ook in het grijs gestoken was….

Anyway, de opstelling nagenoeg ongewijzigd met vorige week, alleen Tom in plaats van Sasan en Emile beginnend in de basis achterin voor Remco. Door voornoemde hick-ups vooraf werd bijna 10 minuten later dan geplande aanvangstijdstip van 15:00 aangevangen. En onder toeziend oog van vele meegereisde supporters lanceerde Dylan vanaf de aftrap Jamil gelijk, die alleen voor de keeper de bal beheerst over hem heen lepelde en al na 9 seconden!!!!!! de 0-1 voorsprong op het scorebord bracht! Een geweldige opsteker en precies volgens het boekje zoals vooraf gepland in de bespreking.

De Amsterdammers lieten zien over een meer dan gemiddelde techniek te beschikken, maar dat leverde vooralsnog weinig gevaar op voor onze defensie, al had met name Nima zijn handen vol aan de behendige linker flankspeler. Echter ook VVC kon niet echt gevaarlijk worden: Donny trof uit een vrije trap recht voor het doel twee keer de muur, terwijl Tom na een diepe bal van Jesse op Jamil, diens voorzet weliswaar heerlijk controleerde en snoeihard inschoot, maar de keeper redding zag brengen.

Even later ging dat beter toen Dylan weer de ruimte achter de verdediging zag en Jamil op avontuur stuurde. Nu was Tom wel trefzeker en stond het 0-2 en daar was net veel tegen in te brengen, al kreeg AA nog een dot van een kans vlak voor rust, toen twee spelers elkaar in de weg liepen en dus de vrije kopkans onbenut bleef.

Aan de andere kant hadden we ook de 0-3 kunnen en misschien wel moeten scoren toen Donny vrij kon uithalen, maar de bal hoog over schoot.

In de rust bleef Robin enigszins aangeslagen achter in de kleedkamer en Remco was zijn logische vervanger, alhoewel op een voor Remco wat onwennige positie als linker vleugelverdediger. Na de hervatting liep Donny tegen een nogal merkwaardige gele kaart aan, want in de overtreding kon niemand kwade opzet zien.

De Amsterdammers kopten uit een corner gevaarlijk op doel, maar werden afgefloten wegens duwen, terwijl Jamil regelmatig op avontuur werd gestuurd op de vijandelijke helft. Maar dan gebeurt het onvermijdelijke als je zelf niet dodelijk bent: De aanvoerder van AA speelde zich op de punt van de 16 vrije en krulde de bal werkelijk fantastisch achter de kansloze Neal.

Met nog 20 minuten op de klok, werd het dus wederom billenknijpen, iets dat we onszelf liever moeten gaan besparen. Niet alleen voetbal je zelf dan wat makkelijker, maar wordt de bank ook niet elke wedstrijd jaren ouder.

De wissels werden aan beide kanten ingebracht, maar konden het wedstrijdbeeld niet kantelen. Het bleef rommelig. 

Natuurlijk waren er nog kansjes. Jesse krulde twee keer een vrije trap over de vijandelijke muur, maar vond steeds de (ondanks kramp?!) fantastisch keepende Amsterdamse goalie op zijn weg. Maar ook de Amsterdammers konden niet echt meer iets forceren en het enige vermeldenswaardige is nog het feit dat de wedstrijd dreigde te ontsporen toen Remco uit frustratie werd neergesabeld terwijl de bal al lang weg was. Een gele kaart met een donkerrode rand was het gevolg en eigenlijk het enige ontsierende aan deze - verder sportieve en goed geleide - wedstrijd. Aan de andere kant wel mooi om te zien hoe we het echter als één team voor Remco opnamen!

Met drie punten in de tas togen we huiswaarts en na eerder al enigszins getuige te zijn geweest van de zege van onze Onder 23 op UNO, bleek het tweede ook nog eens met 2-3 uit bij Legmeervogels te hebben gewonnen door goals van Joes, Job en Luke. Een heerlijke prestatie en het eerste 9 punten weekend voor onze selectie is een feit!

Rest mij de weer talrijk meegereisde supporters, alsmede selectiespelers - die na hun eigen wedstrijd ook de moeite namen om het eerste te steunen – te bedanken voor hun support.

Volgende week thuis tegen van Nispen uit de Zilk, wederom een tegenstander waar we weinig van weten, anders dan dat ze voor een groot gedeelte bestaan uit de opgeheven zaterdagtak van VVSB. We zijn dus gewaarschuwd!

We rekenen daarom graag volgende week aan de Montreallaan weer op uw steun.

Sportieve groet

AJ