FC Almere 1 - FC VVC 1 Uitslag: 0 - 3 (0 - 1)

Het was weer een roerig weekje. Enerzijds natuurlijk vanwege het vertoonde spel van de wedstrijd thuis tegen EMM vorige week, waar als toetje nog een verslag in de streekkrant overheen kwam van een azijnpisser waar ons aller Valentijntje nog een punt aan kan zuigen. Achteraf kunnen we stellen, dat dit misschien wel de beste doping is geweest voor iedereen, maar achteraf is de welbekende koe en iets met een achterwerk…..kijken.

Afijn, een extra gebrand en getergd VVC toog naar Almere, waar de plaatselijke FC in de Haven moest worden bestreden. De weg ernaar toe is rondom ons hoofdstad altijd een crime, maar toch nog behoorlijk op tijd kwamen we ter plekke, waar we alsnog even moesten wachten om het “Taco Knol(len) veld” te betreden. Overigens bleek na afloop dat ook FC Almere afhankelijk is van de (on)bereidwilligheid van de lokale overheden om het veld beter bespeelbaar te krijgen. Klinkt herkenbaar of niet?

Iets later dan normaal werd er dus afgetrapt onder een heerlijk voorjaarszonnetje. VVC met een meer dan fitte selectie en daarom een aantal vaste basisspelers op de bank. Want met Daniël, Marwan, Marco, Daan, Jamil en Donny, zat er toch voor een klein kapitaaltje op de bank, terwijl Steve als reserve keeper bereid was om de vlag ter hand te nemen.

De belangen groot, want ondanks een schier onmogelijke opgave om het gat te dichten naar de nummers 12 (KDO 10 punten) en 13, dit FC Almere (13 punten) zijn dat de laatste mogelijkheden om directe degradatie te ontlopen en via de nacompetitie nog een herkansing te krijgen op lijfsbehoud.

Zoals verwacht begonnen beide partijen aftastend. VVC met Félipe deze middag in de punt, liet zich het eerst gelden via diezelfde Félipe, maar de kopbal ging over. Almere kopte direct daarop ook naast. Ben op links was een ware plaaggeest voor zijn directe tegenstander, maar mede door het hobbelige veld was de eindpass net niet zuiver genoeg. De beste kans was voor Job, die na een mooie aanval op de Almeerse keeper stuitte. Naut was uit een corner ook bijna trefzeker, maar zijn kopbal ging nipt over. Aan de andere kant moest Neal 2x handelend optreden bij een gevaarlijke corner van Almere en zo hielden de beide ploegen elkaar in evenwicht. Zo’n 5 minuten voor rust kon de Almeerse spits lang doorgaan in de 16, maar zijn inzet werd uiteindelijk onschadelijk gemaakt door Neal.

Het venijn zat hem duidelijk in de staart van de eerste helft, toen een mooie aanval op rechts via Job en Félipe bijna doeltreffend door de laatste werd afgerond, na een werkelijk prachtige aanname in één keer. Gelukkig had ook de scheidsrechter hands geconstateerd en ging de bal zonder protest op de stip. Dylan schoot de bal uiterst beheerst en onberispelijk binnen en zo konden we gaan rusten met een 0-1 voorsprong.

De tweede helft kende een nieuwe aanvoerder in Stef, want Dylan moest geblesseerd achterblijven in de kleedkamer en Marco was zijn vervanger. VVC trok duidelijk het initiatief naar zich toe, hetgeen resulteerde in mooie kansen voor Ben, maar zijn poging ging net voor langs of werd door de keeper gekeerd. Vervolgens raakt Stef de buitenkant van de paal, Ben ziet weer een inzet gekeerd en Félipe wacht nét te lang met schieten, waardoor zijn inzet kon worden gekraakt. Zo stapelden we kans op kans, maar forceerden geen beslissing en werd het tijd om nieuw elan te brengen: Jamil verving de moegestreden Ben.

Dat wierp twee minuten later al zijn vruchten af: Marco ontfutselde handig de bal en legde breed op Stijn, die met een verwoestende uithaal in het kruis, de Almeerse keeper versteend deed staan. Begrijpelijke ontlading aan Vennepse kant en ook de meegereisde supporters hadden eindelijk weer iets te vieren, want 5 minuten later legde Marco met het hoofd de bal panklaar voor Jamil, die heel bekeken de 0-3 binnen schoot. Félipe werd kort hierop vervangen door Marwan, die ook gelijk een prachtige kans kreeg om het nog mooier te maken en terwijl ook Daan en Donny nog kwamen voor Stef en Job, werd Remco dus de derde aanvoerder deze wedstrijd.

Een prachtige overwinning waarin VVC liet zien de smet op het blazoen van vorige week, te hebben weggespeeld en alle criticasters de mond te hebben gesnoerd. Zonder iemand deze wedstrijd tekort te doen - want iedereen haalde het maximale uit de kast - wil ik toch vooral een pluim uitdelen aan Naut, de jongste van het hele stel, die de laatste weken heeft aangetoond uit de schaduw van broer Daan te zijn gestapt en een vaste waarde is geworden in onze defensie!

Dan was er nog iets met afgeknipte kousen, iets waar wij in ons eigen voetbalverleden nog nooit van hadden gehoord, maar goed, toen liepen er nog dinosaurussen door de polder! Ondanks het uitdrukkelijke verbod om de kousen te misvormen, bleek het toch nodig om te kunnen performen vandaag en achteraf (zie filmpje tweede doelpunt) kan ik slechts zwijgen. Maar het wordt onderling en in goede harmonie geregeld!!

Met nog 7 wedstrijden te gaan, gloort er in ieder geval een sprankje hoop achter de horizon. Het gat is verkleind naar 7 punten ten opzichte van KDO (waar we ook nog naar toe moeten) en 10 op Almere. Proberen nu eens een leuke serie met punten neer te zetten en wie weet waar Houdini VVC toe in staat is!

Dank aan de meegereisde supporters, die nu eindelijk eens verwend werden en aan de vrouwelijke cineasten voor de filmpjes van de twee laatste goals, hoop ik een ieder volgende week aan de Montreallaan weer te treffen.

Dan wacht Buitenveldert. In het begin van de competitie nog ongenaakbaar, maar inmiddels de laatste 5 wedstrijden ook zonder zege! Dus komt dat zien.

Sportieve groet,
AJ