VVA/de Spartaan 1 - FC VVC 1 uitslag: 1 - 3 (1 - 1)

Een rollercoaster aan emoties voorafgaand aan deze zaterdag, want het zal niemand ontgaan zijn dat onze Barend voorgoed het speelveld heeft moeten verlaten.

Er was een prachtige herdenkingsbijeenkomst georganiseerd in de kantine vrijdagavond, waarin iedereen de gelegenheid had om zijn eigen verhaal over Barend te doen en steun bij elkaar te zoeken, maar vooral Aly, Karin, Barend-Jan en Ellen met hun gezinnen en verdere familie een hart onder de riem te steken. Fijn om dan te zien hoeveel mensen die moeite hebben genomen en naar zijn “andere clubhuis” zijn gekomen.

Maar zoals met alle clichés, het leven gaat door, hoe moeilijk misschien ook. Er moest dus ook weer gevoetbald worden en overal waar de VVC-teams speelden werd een minuut stilte betracht en met rouwbanden gespeeld als laatste eerbetoon aan onze Barend. Ook dus in Amsterdam, waar we mochten aantreden tegen VVA/de Spartaan. Een bekende tegenstander, in die zin, dat we in de derde klas regelmatig een potje speelden tegen de Amsterdammers. Net als zij, hebben wij ook een heel ander team en gezien de resultaten van hen deze competitie, konden wij met niets minder dan een overwinning genoegen nemen. Daarnaast wilden we de overwinning opdragen aan Barend, als extra motivatie!

Na de minuut stilte ontspon zich een wedstrijd, waarin VVC probeerde combinerend ten aanval te trekken, terwijl de tegenstander zich – al dan niet noodgedwongen – beperkte tot lange ballen richting hun beste man in de punt van de aanval. Qua opstelling een redelijk vertrouwd beeld, al had Marwan de voorkeur boven Donny gekregen deze wedstrijd en aangezien Bodhi geblesseerd moest afhaken deze week, verschoof Remco naar linksback en startte Emile met Daan in het centrum van de verdediging.

Een droomstart leek aanstaande toen Jamil perfect werd aangespeeld in de diepte door Nima en diens voorzet vervolgens werd binnen gewerkt door Jesse, maar de grensrechter van onze tegenstander had als enige gezien dat Jamil hun laatste verdediger niet had ingehaald en toen de scheidsrechter zijn appél overnam, was de vroege voorsprong verleden tijd. Na een kwartier was het echter alsnog raak. Een corner van Dylan werd bij de tweede paal uitstekend teruggebracht in het 5 meter gebied en nadat Marwan zijn inzet van de lijn gehaald zag worden, stond Emile op de goede plek om de voorsprong op het – overigens niet werkende – scorebord te brengen.
De gelijkmaker viel echter snel, toen Marco onheus werd bejegend en niet ging liggen, waardoor de scheidsrechter door liet spelen en onattent verdediger leidde tot het eerste echte doelgevaar en dus doelpunt van de Amsterdammers.

Marwan – nu eens vanaf rechts – stelde na een half uur spelen met een voorzet respectievelijk Jamil en Marco in staat om te scoren, maar beiden misten de bal jammerlijk. Even later werd Jamil van achter op de enkels getikt, maar de scheidsrechter wees naar de cornervlag in plaats van de penaltystip en deze hoekschop kwam wederom bij de 2e paal, waar nu echter geen VVC-bezetting was. Zo brak de rust aan met een gelijke stand en moest het in de tweede helft gebeuren.

Die begon echter nogal chaotisch en hadden we geluk dat Daan op de lijn redding bracht, anders hadden we gelijk tegen een achterstand aangekeken. Toch was het VVC dat de score weer opende de tweede helft. Een prachtige vrije trap van Dylan werd bij de verste paal knap door Emile achter de Amsterdamse goalie geknikt en de voorsprong was een feit. Donny en Sasan kwamen Marwan en Jesse vervangen en met een verre uittrap van Neal zorgde deze dat Jamil zijn snelheid nog eens kon benutten om de verbouwereerde keeper nog nét te verschalken en hadden we de marge van twee te pakken. Ook wel eens lekker. Yassine en Stef kwamen Jamil en Tom vervangen en ondanks nog mogelijkheden voor de weer hardwerkende Marco en een vrije trap van Donny op de paal, werd er niet meer gescoord. Dus togen wij huiswaarts en konden wij deze overwinning opdragen aan Barend, mooier kon niet.

Volgende week een wedstrijd om het “echie”. Jong Hercules, ook nog ongeslagen, is dan de tegenstander en na de thuisnederlaag vorig seizoen zijn we dus dubbel gewaarschuwd, temeer daar zij ook de nodige versterkingen hebben weten te halen.
We rekenen dus weer op massale steun van onze supporters, om de overwinningen reeks voort te zetten en het ook nog ongeslagen SCW, naar de kroon te steken. Tot volgende week aan de Montreallaan!

Sportieve groet
AJ